Το Σπίτι του μεταξιού
Η Silkhouse Galopoulos είναι μια μικρή μονάδα μεταξοπαραγωγής και ποιοτικής βιολογικής εκτροφής μεταξοσκώληκα Bombyx mori (είδος της οικογένειας Bombyxcidae) με έδρα στον Νομό Ροδόπης Κομοτηνή-Αρίσβη ιδρύθηκε επίσημα από το 2020 μέχρι σήμερα. Ανήκει στην 1η Ελληνική Σηροτροφική Μονάδα του Νομού Ροδόπης . Από παιδί ακόμη έχοντας το όνειρο και στόχος ζωής , από Αγροτική οικογένεια χρόνων γενιά σε γενιά, η μεγάλη μου αγάπη προς τον μεταξοσκώληκα και την επιστήμη αυτού του χώρου, την παράδοση, την κουλτούρα & τον πολιτισμό της Sericulture Farmers με οδήγησε στο να ασχοληθώ αποκλειστικά με τον χώρο του μεταξιού και να δημιουργήσω για εσάς Χειροποίητες δημιουργίες, Εργόχειρα και Καλλυντικά πρωτοποριακά σε Ελλάδα και Εξωτερικό από μετάξι υψηλής ποιότητας. '
Το concept μας εστιάζει στην πρωτοπορία και την κινέζικη φιλοσοφία (από εκεί όπου προήλθε το μετάξι από βασιλείς και αυτοκράτορες και μετέπειτα ήρθε στο Βυζάντιο και εν μέρει σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας εκ των οποίων και στην Θράκη μέχρι και σήμερα.
'Η Επιστήμη της σηροτροφίας & του μεταξιού δεν σταματά να εξελίσσεται''
''Η Αγάπη σας, μας μεγαλώνει''
''ΕΙΜΕΘΑ ΜΙΚΡΟΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΤΙΚΟΙ''
The Cocoonhouse - Το Κουκουλόσπιτο μας:
Το κουκουλόσπιτο μας είναι ένας χώρος ξενάγησης και αποτελεί έναν Τουριστικό εκπαιδευτικό προορισμό του Νομού Ροδόπης.. Κοντά μας θα ανακαλύψετε την μαγεία της φύσης του μεταξοσκώληκα, την διαδικασία εκτροφής με τους μορεώνες μας και θα περιηγηθείτε στον Εκθεσιακό μας χώρο ανακαλύπτοντας την παράδοση εκθεμάτων αλλά και την εξέλιξη αυτού του χώρου με Χειροποίητα ολομέταξα δημιουργήματα και Εργόχειρα από βιολογικό μετάξι.
Ο Δρόμος του μεταξιού
Η μεταξουργία ήταν γνωστή πριν από 4.500 χρόνια στην Κίνα, όπως αναφέρουν τα αρχαία κείμενα. Λέγεται ότι η αυτοκράτειρα Σι Λινγκ-τσι το 2650 π.Χ. ανακάλυψε την ιδιότητα και την αξία των κουκουλιών του μεταξοσκώληκα και κατασκεύασε μέσα στα ανάκτορα σηροτροφείο, μεταξουργείο και υφαντουργείο με εργάτες τις ευγενείς κυρίες της Αυλής. Από τότε η αυτοκράτειρα αυτή λατρεύτηκε ως θεά του μεταξοσκώληκα και οι Κινέζοι κράτησαν μυστικό τον τρόπο κατασκευής του μεταξιού, διατηρώντας έτσι το μονοπώλιο μέχρι τον 5ο αι. μ.Χ. που μεταδόθηκε στην Περσία και τον 6ο αι. στο Βυζάντιο.
Στην αρχαία Ελλάδα το μετάξι ήταν γνωστό ως «σήρ» και το μεταξωτό ύφασμα ως «σηρικός». Ήταν γνωστό ότι παράγεται από τον μεταξοσκώληκα σε χώρα που ονόμαζαν «Σηρία» (Κίνα), ενώ τους κινέζους αποκαλούσαν «Σήρες». Ο Αριστοτέλης (Ιστ. Ζώων, 5.55) αναφέρει ότι οι γυναίκες της Κω γνώριζαν την κατεργασία του. Το μετάξι ήταν γνωστό πριν από την εκστρατεία του Αλεξάνδρου, αφού έχει βρεθεί στον Κεραμικό σε ταφή εγγονής του Αλκιβιάδη
Σύμφωνα με πληροφορίες Βυζαντινών συγγραφέων, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιουστινιανός έστειλε στην Κίνα δύο μοναχούς, ειδικά για το μετάξι, το οποίο εκείνη την εποχή είχε διαδοθεί σε μεγάλο βαθμό (το χρησιμοποιούσε ακόμα και η εκκλησία) και ήταν συγχρόνως πανάκριβο. Οι δύο μοναχοί παρακολούθησαν όλη τη διαδικασία εκτροφής του μεταξοσκώληκα και παραγωγής του μεταξιού και φεύγοντας έκρυψαν μέσα στα κούφια μπαστούνια τους αρκετό μεταξόσπορο, που μετέφεραν στο Βυζάντιο. Στα πρώτα χρόνια η βυζαντινή αυλή κρατούσε μυστικό τον τρόπο παραγωγής του μεταξιού από τον υπόλοιπο λαό, που πίστευε ότι το μετάξι προερχόταν από κάποια φυτική ουσία. Σιγά σιγά όμως η τεχνική ξέφυγε από τα ανάκτορα και η μεταξουργία αναπτύχθηκε σε μεγάλο βαθμό σ` όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Θράκη και στην Πελοπόννησο, που ονομάστηκε από τότε Μοριάς, εξαιτίας της καλλιέργειας της μουριάς. Τον 8ο αι. η μεταξουργία διαδόθηκε στους Άραβες, ύστερα από επιδρομή που έκαναν στην Πελοπόννησο, το 1130 μ.Χ. διαδόθηκε στη Σικελία και από εκεί στην Ιταλία, όπου δημιουργήθηκαν μεγάλα κέντρα βιοτεχνίας μεταξιού (Φλωρεντία, Βενετία, Γένουα, Λούκα, Μιλάνο). Στην Αβινιόν κατά το 14ο αι. η μεταξουργία υποστηρίχθηκε από τους πάπες και γενικά σ` όλα τα κράτη οι ηγεμόνες φρόντισαν να την αναπτύξουν με κάθε τρόπο.
Η σηροτροφία στην Θράκη
Το μεταξουργείο Τζίβρε αποτελούσε σημαντικό παράγοντα για τους σηροτρόφους Έβρου και Ροδόπης. Το εργοστάσιο παραγωγής μεταξιού ιδρύθηκε το 1909 από τον εμπορικό Ιταλικό οίκο του Μιλάνου «Ceriano Fratelli». Το 1913 με την Βουλγαρική κατοχή της Θράκης, το εργοστάσιο σταματά να λειτουργεί, και περιορίζεται σε μία υποτυπώδη λειτουργία καθ' όλη τη διάρκεια της κατοχής. Το 1920 με την απελευθέρωση της Θράκης, το εργοστάσιο αγοράζεται από τους Εβραίους εμπόρους κουκουλιών Μποχώρ και Ελιέζερ Τζίβρε. Το 1941 με το ξεκίνημα της Γερμανικής κατοχής, το εργοστάσιο σταματάει την λειτουργία του. Καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου, σταματάει η παραγωγή μεταξιού, και οι όποιες πρώτες ύλες και προϊόντα μεταξιού συγκεντρώνονται κατ' αναγκασμό από τα κατοχικά στρατεύματα προς όφελος του Γερμανικού Ράϊχ. Μετά τον πόλεμο η παραγωγή μεταξιού μειώθηκε σημαντικά, κι έτσι το 1963 το εργοστάσιο κλείνει οριστικά. Σήμερα, το «Τζίβρε» αποτελεί το ζωντανό ενθύμιο της ιστορικής διαδρομής στο Σουφλί.
Στην Ελλάδα η εκτροφή των μεταξοσκωλήκων μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αποτελούσε δυναμικό κλάδο αγροτικής οικονομίας. Σε ορισμένες περιοχές όπως, Έβρος, Ροδόπη, Πέλλα, Κιλκίς, Σέρρες και Μαγνησία η σηροτροφία ήταν στενά συνδεδεμένη με την οικονομική άλλα και κοινωνική ζωή μεγάλου ποσοστού των κατοίκων τους. Την περίοδο δε του 1940-1950 η σηροτροφία είχε ακμάσει σε πολλά χωριά του Νομού Ροδόπης εκ των οποίων και η Αρίσβη και έκτρεφαν κυρίως την κίτρινη φυλή μεταξοσκώληκα
Η Silkhouse Galopoulos σήμερα με έδρα την Αρίσβη αναβιώνει την σηροτροφία επισήμως το 2020 στην Ροδόπη και αποτελεί σημαντικό κλάδο αναγέννησης του μεταξιού στον τόπο με νέο, φρέσκο και δημιουργικό αέρα γύρω απ' τον δρόμο του μεταξιού στην Ιστορία.
